Kłamstwo oświęcimskie polega przede wszystkim na kwestionowaniu istnienia i działalności niemieckiej, nazistowskiej fabryki śmierci w Auschwitz-Birkenau-Monowitz, w latach 1940-1945.
Kłamstwo oświęcimskie jest powszechnie potępione, jako niezgodne z prawdą historyczną, sprzeczne z pamięcią ofiar Holocaustu. W wielu krajach, w tym w Polsce, istnieją normy prawne, nakładające na organy państwowe obowiązek ścigania z urzędu osób szerzących kłamstwo oświęcimskie.
Na szczeblu międzynarodowym:
~ w dniu 27.VI. 2007 r. Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO, podjął decyzję ustaleniu nazwy byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, oficjalnie na :
„Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady 1940 – 1945”.
Na szczeblu krajowym:
~kłamstwo oświęcimskie jest penalizowne na podstawie prawa, art. 55 Ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej, stanowi, że zaprzeczanie publicznie i wbrew faktom zbrodniom, o których mowa w art. 1 pkt 1 powyższej ustawy, jest przestępstwem ściganym z urzędu zagrożonym grzywną lub karą pozbawienia wolności do lat 3. Wyrok podawany jest do publicznej wiadomości.
Także używanie w słowie mówionym, pisanym czy na nośnikach głosowych lub innych, określenia: „polskie obozy zagłady, polskie obozy śmierci ” zalicza się do kłamstwa oświęcimskiego.
Podany opis „Kłamstwa oświęcimskiego” stanowi jedynie fragment informacji tematycznej.
—
