Jerzy Maksymiuk urodził się w Grodnie. Studia muzyczne zwieńczyły trzy dyplomy: z pianistyki (klasa Jerzego Lefelda), kompozycji (klasa Piotra Perkowskiego) i dyrygentury (klasa Bogusława Madeya). W roku 1961 zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, ale pianistykę wkrótce porzucił na rzecz dyrygentury. W 1972 roku założył Polską Orkiestrę Kameralną, którą wkrótce wielu krytyków uznało za jeden z najlepszych zespołów kameralnych na świecie. POK koncertowała pod jego batutą na całym świecie w tak prestiżowych salach jak Carnegie Hall.
- - - P O L E C A M Y - - -
Lata 1983-1993 to okres owocnego szefowania BBC Scottish Symphony Orchestra, wielu koncertów i tournée z tym zespołem (m.in. Koncerty Promenadowe w Londynie). Tytuł Conductor Laureate przyznany artyście jest wyrazem uznania dla jego osiągnięć w BBC SSO. Na swym koncie ma też koncerty z tak znanymi orkiestrami jak: London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Orchestre National de France, Staatskapelle Dresden.
Lata 1983-1993 to okres owocnego szefowania BBC Scottish Symphony Orchestra, wielu koncertów i tournée z tym zespołem (m.in. Koncerty Promenadowe w Londynie). Tytuł Conductor Laureate przyznany artyście jest wyrazem uznania dla jego osiągnięć w BBC SSO. Na swym koncie ma też koncerty z tak znanymi orkiestrami jak: London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Orchestre National de France, Staatskapelle Dresden.
- - - P O L E C A M Y - - -
Jerzy Maksymiuk nagrał około 100 płyt, m.in. dla EMI, Hyperionu, Naxosa i Warner Classics. Wiele uhonorowanych zostało prestiżowymi nagrodami, w tym Wiener Floetenuhr za interpretacje Mozarta z POK i dwukrotnie Gramophone Award z BBC SSO – za nagrania koncertów fortepianowych Mikołaja Medtnera (solista Mikołaj Demidenko, 1992) oraz „The Confession of Isobel Gowdie” Jamesa Macmillana (1993). W Polsce wielokrotnie jego nagrania zdobywały „Fryderyka”, m.in. album „Witold Lutosławski” nagrany z Sinfonią Varsovią, Januszem Olejniczakiem i Olgą Pasiecznik.
Maksymiuk zawsze propagował muzykę współczesną. Jest jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. M.in. brał udział w „Warszawskiej Jesieni” (dwie nagrody „Orfeusza”), a w różnych krajach dokonał prawykonań ok. 200 współczesnych utworów. W uznaniu tych zasług Strathclyde University w Glasgow uhonorował go honorowym tytułem Doctor of Letters, a Elgar Society przyznało mu prestiżowy złoty medal za popularyzowanie muzyki Edwarda Elgara.
Maksymiuk to także kompozytor (muzyka symfoniczna, kompozycje kameralne, balet, pieśni, muzyka filmowa). Z tych dawnych kompozycji sam najbardziej ceni „Expront”(1980), z muzyki filmowej – tę napisaną do „Sanatorium pod klepsydrą” w reżyserii Wojciecha Hasa. W ostatnich latach powstały m.in. następujące utwory: „A lonely Star over Be’er – Sheva” (2010) – utwór na kwintet, „Liście gdzieniegdzie spadające” na orkiestrę kameralną z fortepianem (2011), „Lament serca, Kielcom in memoriam” na orkiestrę, klarnet i sopran (2012). Muzyka (85 minut) napisana do niemego filmu „Mania” z Polą Negri wykonywana była w 2012 roku na żywo wraz z prezentacją filmu w Londynie, Madrycie, Paryżu, Kijowie, Berlinie i w Warszawie. Maestro ma wiele odznaczeń, m.in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski i Złoty Medal „Gloria Artis”.
