W drugiej połowie XX wieku zwierzęciem najczęściej spotykanym na salonach Białego Domu był pies, ale to jednak koty stały się ulubieńcami Ameryki. Jedną z najbardziej znanych była kotka o enigmatycznym imieniu Misty Malarky Ying Yang, należąca do Amy Carter, córki Jimmy’ego. Inną kocią sławą był Socks, czarno-biały kocur Billa Clintona. Zwierzak adoptowany przez Clintonów na krótko przed elekcją stał się ikoną amerykańskiej popkultury. Był bohaterem książek dla dzieci i gier komputerowych, miał nawet własną postać w uwielbianym Muppet Show. Socks stracił jednak swoją pozycję w Białym Domu, gdy Clintonowie zaadoptowali labradora Buddy’ego. Bill Clinton zwykł mawiać, że „lepiej radził sobie z konfliktem izraelsko-palestyńskim niż z Socksem i Buddym”.
Pierwsze koty Ameryki potrafiły również wzniecać międzynarodowe kontrowersje. Tak było w przypadku kotki George’a W. Busha o imieniu India. Czarna kotka, która spędziła z Bushami ponad 18 lat, wywołała zamieszki w stolicy indyjskiego stanu Kerala, mieście Thiruvananthapuram.

Nie sposób zapomnieć o jedynym w historii kocie, który starał się o stanowisko prezydenta USA. Był nim Morris, a raczej Lucky (Szczęściarz) – kocur znaleziony pod koniec lat 60. w schronisku dla zwierząt przez Boba Martwicka. Zobaczył on w wielkim rudzielcu środek do zbicia fortuny. Wkrótce Lucky, znany teraz wszystkim jako Morris the Cat, stał się gwiazdą reklam kociej karmy 9 Lives. Nagrał ponad 40 reklam, w których grał wyjątkowo wybrednego kota, komentującego rzeczywistość ludzkim głosem (podkładanym przez Johna Irwina). Nazwany „Clarkiem Gable wśród kotów” stał się prawdziwym celebrytą – był wożony limuzyną i jadał kolacje w Białym Domu. Otrzymał nawet kuwetę specjalnie zaprojektowaną przez Louisa Vuittona. Kot zmarł jednak w 1978 r. Żegnany przez miliony Amerykanów, został wkrótce zastąpiony przez Morrisa II, który rozwijał karierę poprzednika. Wkrótce opiekunowie rudego kocura wysunęli jego kandydaturę na stanowisko prezydenta USA.

Na podstawie: ciekawostkihistoryczne.pl