Budynki w Chicago powoli się zapadają – tak wynika z badania przeprowadzonego przez naukowców z Uniwersytetu Northwestern. Powodem jest zjawisko znane jako „podziemne zmiany klimatyczne”. Najgorsza sytuacja jest w chicagowskiej dzielnicy Loop, gdzie jak to określono budynki „toną w wyniku nadmiernego ciepła emitowanego przez struktury w centrum miasta”. Badanie zostało opublikowane w tym tygodniu w czasopiśmie Communications Engineering. Pracami badawczymi kieruje specjalista z dziedziny inżynierii lądowej i środowiskowej na Northwestern University, Alessandro Rotta Loria. „Podziemne zmiany klimatu to ciche zagrożenie” – zaznaczył. „Ziemia odkształca się w wyniku zmian temperatury, a żadna istniejąca struktura cywilna ani infrastruktura nie jest zaprojektowana tak, aby wytrzymać te zmiany” – dodał naukowiec. Loria i jego zespół zainstalowali ponad 150 czujników temperatury w dzielnicy Loop w tunelach CTA, piwnicach budynków, garażach i na ulicach w tym na Lower Wacker Drive. Czujniki zostały również zakopane w Grant Park, aby służyć jako narzędzie porównawcze. Temperatury w Loop są często o 10 stopni Celsjusza wyższe niż pod Grant Park i do 25 stopni wyższe w porównaniu z temperaturami gruntu w innych miejscach w Chicago. Badanie jest pierwszym tego rodzaju przeprowadzonym w celu zbadania wpływu podziemnego ciepła na struktury, które znajdują się w „podpowierzchniowych wyspach ciepła”. Badanie wykazało, że ciepło rozprzestrzenia się nie tylko z budynków, ale także z transportu podziemnego, powodując wzrost temperatury nawet o 2,5 stopnia Celsjusza na dekadę. Takie skoki temperatury mogą powodować nadmierne ruchy fundamentów i otaczającego gruntu z powodu rozszerzania się i kurczenia, co może wpływać na trwałość konstrukcji. Według badań, wyższe temperatury mogą powodować pęcznienie gruntu nawet o 12 milimetrów, a budynki mogą opadać o 8 milimetrów. Według naukowców jest to więcej niż wiele komponentów i fundamentów może wytrzymać bez narażania ich integralności w różnym stopniu.
